Yasama ilk adimdan itibaren, annemizin karnindan basliyarak.Son noktamiza kadar bizi takip edecek, ana temeller .Okul yillarina kadar onun ne oldugunu anlamaya calisirken!Ilk okul yillarinda bize ana temellerini ögretmenimiz den almaya baslariz.Icimize ektigimiz bu minik tohum yasamimiz boyunca büyür büyür bizi yönlendirmeye baslar.Onlarin sayesinde yeni yeni duygular olusur icimizde.Güzeli,cirkini,renkleri,materyel diye adlandirdigimizi bir seri seyi görürüz.Bu gördüklerimizin ayrintilari ile yeni yeni duygu seline kapiliriz.Görmek bizim icin yeterli olmadigi icin ona dokunur.Duyar, koklar,tadma hissine kalkariz.Peki bu ana bes duyu hakikaten bizleri her zaman dogru yön de mi etkiler.Her gördügümüz.Her duydugumuz.Dokundugumuz,kokladigimiz,tadina ulasdigimiz.Bizlere dogrularimi gösterir?Yoksa bu duyularin altinda bastirilmis duygularin birer kalkanlarimidir.Neden bir duyunun olmadigi yerde digeri onun yerini almaya calisir.Bizleri manipule edebilmekte ana temel olmaya calisirlar.Onlarin önümüze serdigi yasam oyunun birer atriksi olmalimiyiz.Yoksa zaman zaman onlari durdurmaya calismalimiyiz.Ne dersiniz ilk duyu'yu "görme"yi masamiza yatiralim.Bakalim bizlere verdigi ve bizlerden neler götürdügünü inceliyelim.
Saygilarla.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder