Gazetelerin yazdıkları,Tv.deki haberler sokaktaki vatandaşın derdi.Dünya piyasalarının krizi.Doğal felaketler,küresel ısınmanın artık günlük yaşamızın bir parçası olması vs.vs.
Bu kadar malzeme olunca bende Pazar sohbetinde köşe yazarlığına soyundum.
Buyrun...
Çok kişinin oyu ve kararı,bir kişinin oy ve kararından her zaman yeğ tutulur.Bu yöntem,demokrasinin vazgeçilmezi olan biçimselliğinin ana koşuludur.
Özellikle,siyasal olsun olmasın örgütlerde,çok kişinin kararının geçerli olmasının ne denli yararlı olduğunu yaşayarak deneyerek gördük.İçinde yer aldığım örgütlerin yönetim kurullarında öyle kararlar alınmıştır ki,
benim bireysel kararıma uygun düşmemiş, bu durumda kendi düşüncemi açıklayarak çoğunluğun kararı doğrultusunda oyumu kullanmışımdır.Çoğunluk öyle düşündügü için, çoğunluğun kararına,istemeyerek değil, hem de gönülden katılmışımdır.
Deneyimler şunu gösterdi ki , bir örgütte yetkili yerdeki bir kişinin kararı, bir kez, iki kez, birkaç kez çoğunluk kararından doğru olabilir, ama hep doğru olamaz.O tek kişi öyle bir yerde, öyle bir yanlış karar verebilir ki, sonradan iş isten geçtikten sonra bu yanlış çok acı biçimde anlaşılır.
Demokrası, çoğunluğun kararının uygulanmasıdır, diye bilinir.Gerçekten böyle midir?
Gerçekten ve her zaman böyle olmadığını yaşam bize gösteriyor.Zavalli Adnan Menderes ,çoğunluğun her zaman haklı olduğunu anlatmak için,parti gurubunun miletvekillerine ,"Siz isterseniz hilafeti bile getrirebilirsiniz !" dememiş miydi ?
Hitler ve Musollini ve daha bir çok diktatörler, çoğunluğun kararı ve oyuyla , yine o çoğunluğu felaketlere sürüklemediler mı ?
Demek ki ,çoğunluğun kararına uyulması yöntemini bir koşula bağlamak gerekiyor.Anlaşmanın ilk ilkelerine ve domokratik kurallara uyulması koşuluyla çoğunluğun kararlarına uyulmalıdır.
Nasıl yazıyı beğendiniz mı ?
Yok canım ben kim, köşe yazarlığı kim.
Sıcak bir Ağustos ayında yıl 1993 sevgili Aziz Nesin yazmış bu yazıyı 15 yıl geçmiş üzerinden
tam burada gönlünüzden geceni "............. .......... ,........." siz ekleyin.
Saygılarla.
Bu kadar malzeme olunca bende Pazar sohbetinde köşe yazarlığına soyundum.
Buyrun...
Çok kişinin oyu ve kararı,bir kişinin oy ve kararından her zaman yeğ tutulur.Bu yöntem,demokrasinin vazgeçilmezi olan biçimselliğinin ana koşuludur.
Özellikle,siyasal olsun olmasın örgütlerde,çok kişinin kararının geçerli olmasının ne denli yararlı olduğunu yaşayarak deneyerek gördük.İçinde yer aldığım örgütlerin yönetim kurullarında öyle kararlar alınmıştır ki,
benim bireysel kararıma uygun düşmemiş, bu durumda kendi düşüncemi açıklayarak çoğunluğun kararı doğrultusunda oyumu kullanmışımdır.Çoğunluk öyle düşündügü için, çoğunluğun kararına,istemeyerek değil, hem de gönülden katılmışımdır.
Deneyimler şunu gösterdi ki , bir örgütte yetkili yerdeki bir kişinin kararı, bir kez, iki kez, birkaç kez çoğunluk kararından doğru olabilir, ama hep doğru olamaz.O tek kişi öyle bir yerde, öyle bir yanlış karar verebilir ki, sonradan iş isten geçtikten sonra bu yanlış çok acı biçimde anlaşılır.
Demokrası, çoğunluğun kararının uygulanmasıdır, diye bilinir.Gerçekten böyle midir?
Gerçekten ve her zaman böyle olmadığını yaşam bize gösteriyor.Zavalli Adnan Menderes ,çoğunluğun her zaman haklı olduğunu anlatmak için,parti gurubunun miletvekillerine ,"Siz isterseniz hilafeti bile getrirebilirsiniz !" dememiş miydi ?
Hitler ve Musollini ve daha bir çok diktatörler, çoğunluğun kararı ve oyuyla , yine o çoğunluğu felaketlere sürüklemediler mı ?
Demek ki ,çoğunluğun kararına uyulması yöntemini bir koşula bağlamak gerekiyor.Anlaşmanın ilk ilkelerine ve domokratik kurallara uyulması koşuluyla çoğunluğun kararlarına uyulmalıdır.
Nasıl yazıyı beğendiniz mı ?
Yok canım ben kim, köşe yazarlığı kim.
Sıcak bir Ağustos ayında yıl 1993 sevgili Aziz Nesin yazmış bu yazıyı 15 yıl geçmiş üzerinden
tam burada gönlünüzden geceni "............. .......... ,........." siz ekleyin.
Saygılarla.
2 yorum:
Aklınıza sağlık Erdil Bey, yerli yerine oturmuş yine bu yazı. Yazıldığından beri zaten, defalarca tırnak içine alındığına şahit oldum ne yazık ki. Aziz Bey'in ruhu şadolsun.
Can kardesim.Bu günlerde beynim camasir makinasi gibi oldu bir ileri bir geri.Bakalim bi de program sikmaya gecse.
Sevgiler.
Yorum Gönder