Cumartesi, Haziran 20, 2009

KESKE COCUK OLSAYDIK...


Yarin babalar günü.
Bu pazar çocuklar bir başka uyanırlar, bir başka sarılırlar babalarına.
Onlarsa o an çok gerilere giderler, çocukluklarına, gözlerinin önünde yaşatırlar kendi babalarını.
Hayatta ise; aynı özlemle yanında olmak, çocukluklarına dönmek isterler.
Bugün bende aynı şeyleri hissediyorum...
Küçük bir çocuk olmak, babama sarılıp koklamak.
Yaşam döngüsü, o küçük çocuk da, torunun da yaşar bu günü.
Sonra gözleri dolar, yaşlar süzülür, kendi için değildir.
O göz yaşları doya doya bu günleri yaşıyamayan çocuklar içindir.
O burukluğu, o yokluğu çok iyi bilir, söyleyemez.
O gün gözlerinin önüne getirir yaşamın daha başında olan şehit çocuklarını.
Kaderin cilvesi kapısını çalmış talihsiz, bi haber çocukları.
Esasında sıradan bir gündür bugün.
Her çocuk yaşı kaç olursa olsun hep arar babasını, ister beş yaşında olsun, isterse yetmişbeş.
Sevgilerle.
Andıkça
Ne zaman seni düşünsem içim ürperir,
Seninle gecen her saat, her gün gelir aklıma.
Bir akşam vakti gelir bir deniz kıyısı gelir,
O eşsiz hatıralar bütün gelir aklıma.

Ümit Yaşar Oğuzcan

4 yorum:

Oya Kayacan dedi ki...

Uzuncadır ziyaretleşmedik... Şu hüzün gününde size uğramak istedi canım.

ERDIL dedi ki...

Can kardesim son yazini okudugum zaman resmide gördükten sonra gerilere gittim geldim.
Yorum yerine email atmayi düsümdüm.
Seni cok seviyoruz.

aysegul dedi ki...

Babalar gününüzü kutlarım:))
Yazınız çok ama çok güzel,hüzünlü:(
Sevgilerrr

ERDIL dedi ki...

Bende sevgili kizimin babalar gününü kutlarim.
Iyiki sizin gibi evlatlara sahip babalar.
Saygilarimla.