Cuma, Haziran 15, 2007

Balıkcı ve kedisi...




Her sabah güneşin doğuşunu penceremdem seyrederdim.Onun denizin derinliklerinden yükselişi ile hayata bağlandığıma inanırdım.
Bu bekliyiş de yalnız değildim.
Günün ilk ışıkları ile sahilde benim gibi bekliyen biri daha vardı.
Aynı noktada gün be gün denizden dönecek ihtiyar balıkçının ziyaretçisi, bir kedi.
Hiç üşenmeden ikimizde güne öyle başlardık. Ben güneşimi,o da kadir dostunu. Güneşin sıcaklığını tenimde hissetiğim zaman ruhumda bir huzur duyardım.
O ise ihtiyar balıkçı sandalı sahile yanaştirdiği zaman;
çizmelerine sürünür , iki dost birbirlerine bakışırlardı. Uzakda oldukları için bir şeyler söylediklerini ağızlarının hareketlerinden anlardım.
Sonra yavaş yavaş sahili yanyana terk ederlerdi.
Bazen kıskanırdım o ihtiyar balıkçıyı, o yalnız değildi.
Her sabah onu bir bekliyeni vardı.
Benimse çok az kalmış bir ömrüm.Doktorum beni son muayemde Allah dan umud kesilmez sözleri ile uğurlamışdı.
Bir sabah içimde bir burukla uyandım.
Penceremde ki koltuğuma oturduğum zaman benim ruhumu ısıtan güneş kara bulutların ardında kalmışdı,sahili ise hırçın dalgalar dövüyordu.Rüzgarın bana getirdiği, sahilde ki kedinin sesinden başka bir şey değildi.
Tüylerim ürperdi.
Onun kadir dostu hala dönmemişdi.
O ise sahilde bir oraya bir buraya koşuyor, denize doğru çığlık çığlığa haykırıyordu.
Gözlerim bir noktada kilitlenmişdi.
Saatler birbirini kovalamış o ise sağa sola koşmakdan, denize haykırmakdan yorgun düşmüşdü.
Biliyordu o azgın dalgalar dostunu ondan almışdı.Geriye doğru bir kaç metre sahilden uzaklaşdı.
Kafasını benim pencereme doğru çevirdi.Gözlerimde ki süzülen yaşlara bakarcasına.Sonra hızla sahile koştu dostunu koynuna alan azgın dalgaların arasında kayboldu.
Donmuşdum.
Her sabah onların bu dostluğundan yoksundum artık.
Onları hiç bir şey ayıramamışdı.
Ertesi gün elimde bir demet papatya ile o sahilde idim.
O büyük sadakate,sevgiye son görevimi yapmak üzere.
Güneş yüzümü ısıtırken deniz sakinleşmiş, onun ışıkları altında uykuda gibiydi.
Çiçekler yavaş yavaş gözden kaybolurken, ayaklarımın arasında minicik bir kedi tenimi okşuyordu.
Sanki bana hayat yeni başlıyor dercesine.
Beraberce evimize doğru yol aldık.
Şimdi penceremden o sahile yalnız bakmıyorum.
Yanımda kadir dostum var onunla birlikde güneşin doğuşunu seyrediyoruz.
İkimiz de ihtiyar balıkçı ile onun kadir dostunu görüyoruz.
Artık yalnız değilim evimiz mutluluk havası ile dolu.
Her şey yeniden başlamışdı benim için.Tıpkı doktorumun bana bu bir mucize dediği gibi.
Eğer o sahilde yorgunluğunuzu atmak için eski banka oturursanız başınızı sağa çevirin bizi pencerimizde görebilirsiniz.

H.A.E.

Saygılarla..

Hiç yorum yok: