BABALAR O GÜN NE YAŞARLAR...

Bir pazarı daha, Babalar Günü diye kutluyacağız.
Belki erken kalkacak baba, hazırlanacak, odasının kapısından gözliyecek..
Kücük bir paket eline alacak, bir çiçek; çoğu zaman anneler önderlik edecek bu günün mutluluğuna.
Baba mutlu, baba gururlu, baba sevgi dolu.
Bide ondan yoksun çocuklar olacak o günde.Anne, baba olmaya çalışacak.

Düşünecek baba nasıl olunur diye!!!

Ya babalar ?

O günde yalnızlık korüdoruna girecek, kendi babalarını arıyacak sessiz sedasız.

Tıpkı günün kaptanı annenin, babasını aradığı gibi.

Babaların; babalarının yanına gittiği yerden, geriye baktıkları zaman bırakmış olduğu sevgi orada ise gün yokluğunu doldurmuş olacak.

Baba evladını dizine alıp da saçlarını okşadığı an dolduracakdır onun yokluğunu.

Baba olmak kolay değildir.Bazen düzeltilemiyecek yanlışlarla doludur.
Erkek çocuk onun gibi olmak ister, özenir.

Kız çocuğun bir tutanağıdır yaşamı içersinde.
Bir gün gelir hepsi silik anı olur, bırakılmış sevgi, kalır geride.
İşte o gün odayı dolduran bir nefes kadar gerçek olandır.

Bana soracak olursanız bu günde seni en mutlu eden nedir diye.
Dizime oturtupda 40'nda 35'inde 27'inde çocuklarımın saçlarını okşarken anlık gözlerinin kaymasını görmekdir.
Onlar her zaman bilirler, onları ne kadar sevdiğimi, o gün bir başkadır.

Onlar beklerler, o gün benim onları kucaklamamı.

Senelerin izlerini taşıyan parmakların saçları arasında dolaşmasını.
Alınmış olan nefesi dinlerim.O beni alır sürekler babamın kucağına doğru.

Sevgili babalar; yaşları kaç olursa olsun alın çocuğunuzu kucağınıza.

Oksayın saçlarını, o an onlar içim ölümsüzleşecekdir.
Bir Pazar günü orada olmasanız bile o sevgiyi yaşıyacaklardır.
Biliceklerdir siz onları hiç terketmediniz.

Babalar günü, babalığın bilincine erişenler için kutlu olsun.

Saygılarla.