KÖPRÜLER ...

Köprüler vardır; azgın suların, geçilmesi zor kayaların gerdanlıkları.
Köprüler vardır tarihi anlatır, sanat abideleri.
Her gün üzerinden gelip geçtiğimiz fark bile etmediğimiz köprüler.
Bide bizleri bir araya getiren köprüler vardır.O ki ne görülür, ne dokunulur...
İster gönül bağları olsunlar, isterse dostlukların simgesi.
Blog dünyasına ilk girdiğim zaman bu köprülerle bağlandığım ailem oldu.
Dikkatle baktığım zaman, bu köprülerin çıktığı müşterek bir yolumuz olduğunu gördüm.
Her daldan bildiklerimizi,duyduklarımızı,gördüklerimizi aktardık sayfalarımıza.
Sevdik, saydık,birlikde sevinirken, gene birlikde hüzünlendik.
Bizleri bu kadar yakınlaştıran bir birlikliğimiz vardı.Bu da bizleri birbirine bağlıyan köprüler daha doğrusu evlerimizdeki müsterek dostlarımızdı.Onlardı bizleri bu kadar yakınlaştıran.
Yazılarımızda hep onlar vardı; bazen bir yemek tarifinde eşlik ediyordu.Bazen bir gezide resimlerimizi süslüyordu.
Yaşamın her evresinde hüzün ve sevincin,takdirle,isyanın bir kösesinde hep onlar vardı.Zevkle okuyup gün be gün takip etmeye başladığımız bir bloğun ilk yazısını onlar sayesinde tanıdık.Gene bir bloğun bitişinde gene hüzünle izledik onları.

İyiki varlar sadık dostlar.Siz olmasaydanız,nasıl kurulurdu bu gönül köprüleri.

Saygılarla.