Cuma, Eylül 28, 2007

ONUN ADI SINBAD I.


Çocuklar bu hafta sonu ne yapalım diye sordum.
Sizleri hayvanat bahçesine götüreyimmi ?
Pek istekli olmamışlardı bir yerde haklıydılar okulla devamlı gidiyorlardı..
Aklıma değişik bir fikir geldi sizleri bu hafta hayvan barınağına götüreyim dedim; hem orada hayvanlar hakkında bilgi veriyorlar birde filim oynatıyorlar.
Annemiz söyle bir kere yüzüme baktı bende ona hanım çocuklar birde madolyanın diğer yüzünüde görsünler istedim.
Bu bahs ettiğim yer sokağa bırakılan, sahipleri ölmüş, insanların davranışları yüzünden sorumlu hayvanların toplandığı bir yerdi.
Hep birlikde gezmeye başladık.Her kafesin önünde neden burada oldukları hakkında bilgiler vardı, rahatsızlıkları sorunları tek tek yazılmışdı.
Çocuklar saatlerce onlara bakıyorlar neden burada oldukları için bilgi alıyorlardı.
Büyük kızım sordu peki baba bu hayvanlara ne olacak diye.
Bende onlara biraz hakikatleri gizleyip yeni sıcak yuva beklediklerini söyledim.
Tam bir kafesin önünden geçerken iki köpek yavrusu gördük o kadar şirin şeylerdiki sormayın.
Kafes önünden tam ayrılırken kızım baba dedi.Dikkat ettim şu ufaklık varya devamlı seni takip ediyor.
Ben farkına varmamıştım amma kızım fark etmiş.
Döndüm hakikaten her hareketimi takip ediyordu.Gözlerimin içine bakıyordu.
Sonra asılı yazıyı okudum deliye döndüm hafta sonuna kadar bir kişi almadığı taktirde yavrunun bir tanesinin uyutulacağı yazıyordu.
Deliye döndüm nasıl böyle bir şey olabilirdi bu ne demekti.Gençliğin verdiği heyacanla beni oradaki personelin yatıştırması biraz zor oldu.Sizin anlıyacağınız bizim pazar gezisi zehir oldu.
Kızım yaşlı gözlerle baba ya senin miniği uyuturlarsa dedi.
Yok dedim benim ufaklığı kimse uyutamaz hemen oradaki ilgililerle konuştum.Ben bu bebeğe talibim dedim.
Hemen beni bir odaya aldılar başladılar imtihan etmeye köpekler hakkında bilgimin ne kadar olduğunu sanki zorlu bir imtihandan geçiyordum.
Nihayet kendilerini ikna edebildim.Sağlık ücretleri ve aşı paralarını ödedikten sonra bana köpeği verebileceklerini söylediler.Bir sürü kağıt imzaladım 3 ay içersinde yeni yuvasını istenilen gün ve saatte kontrol edeceklerini olumsuzluk karşısında hemen elimden alacaklarını ve bunu benimde kabul ettiğime dair bir anlaşma imzalattılar.
Hey Allahım diyordum ben sahip çıkmasaydım o iki yavrudan biri hayata veda edicekdi.Şimdi talip olduk ne kadar zorluk çıkarıyorlar demekdende kendimi alamadım.Maması ona ait olabilecek bir sürü malzemeyle evimizin yolunu tuttuk bir köpeğimiz olmuşdu aileye bir kişi daha katılmişdı.
Tabii bu yaşanmış öykümüz burada bitmiyor devamı yarın.Bu arada tv.de Sinbad diye bir filim oynuyordu.Çocuklar hemen önün adını Sinbad koydular.
Devamı yarın.
Saygılarla.

2 yorum:

Dut agaci dedi ki...

Cok iyi yapmissinz erdil bey,cok sevindim bu davranisiniz cok güzel bir örnek.

ERDIL dedi ki...

Sag olasin Rabia kardesim.