Perşembe, Kasım 29, 2007

MEHTAP


Yatağın içinde bir sağa bir sola döner, sabahın ilk ışıkları pencerenize düştüğü zaman, mahmur gözlerle güneşin doğuşuna bakarız.
Nöbet değişmişdır. Ay, ışıklarını güneşe bırakmışdır.
Uykusuz gecenizin suçlusu kaçıp gitmişdir.Sizi gürültülü bir güne bırakmış mahmur gözlerle.
Her zaman öyle derler; ay gökyüzünde tabak gibi size gülümserken !!!
Ne öyküleri vardır o mavi soğuk ışıklı ay dedenin.
Çocukluğumda okumuşdum kuyuya düşen aydedenin öyküsünü.
Sizde hatırladınızmı ?
Yoksa kalbinizin küt küt vurduğu bir gecede elele ona öylesine baktığınız geceyi.
Denizin üzerinde şekil değiştirerek yakomazların öyküsü.
Hadi hadi hatırlamaya çalışın o şarkıyı adı Mehtap diyemi geçiyordu !!!
Kıskanmışmıydı Mehtap kızım o şarkının namelerine dinlerken.
Yollar vardır baktığımız zaman derinliklere daldıkça daralan.
Ya onun suda açtığı yol her zaman genişlemezmi ufka doğru...
Yalnızmıdır?
Yoksa dünya'ya aşıkmıdır kimbilir ...
Uykusuz bir gecede siz, pencereniz bir de o vardır.
Onun mavi ışığı herzaman içinizi aydınlatsın uykusuz gecelerde.
Saygılarla.

Hiç yorum yok: