Bu gün acı bir haber daha yüreklerimizi yaktı. Altı evladığımızı daha kaybettik.
O öyle bir düşmandır ki kendini saklar sinsidir.El, kol,yaşam ışığını söndürür.
Bir zamanlar ülkelerin sınırları korumak için ürettiği bu adı silah bu gün kalleş insanların birer oyuncağı olmuştur.Kalleş dememin tek nedeni onun kimi vuracağının belli olmamasıdır.Onları üreten ve kullanan insanlar kendi çocuğunun da bir gün o adi silahla parçalanabileceğini asır boyu düsünmemiştir.
Bir asir boyunca yerleştirildikleri yerde bozulmadan kurbanlarını bekleyen
barış,canlinin her cesidini tanımayan sinsi ve tehlikeli bir tür kitle imha silahıdır...
Onun icin istediginiz kelimeyi kullanabilirsiniz; kalleşlik,kahpelik,korkaklık,ve adilik.
Üretim maliyeti bir kac dolara mal olan, ama bu musibetten kurtulmak için harcanacak para binlerce dolara kadar çıkan dünyanın en adi silahı.
Yerinden kımıldatıldığı veya başka şekilde bir müdahalede bulunulduğu zaman patlamasına yol açacak yardımcı bir fünyesi bulunan mayın. Bu tertibat; mayının kendisine, diğer bir mayına veya yanında ya da altında bulunan bir yardımcı imla hakkına bağlanabilir.
31 Temmuz 2003 itibariyle toplam 134 ülke Mayın Yasaklama Anlaşması’nda devlet olarak taraftır, 13 tanesi ise anlaşmayı imzalamış ama henüz tasdik etmemiştir, bu da toplamda dünya ülkelerinin dörtte üçünden fazlası ediyor. Son Mayın Raporundan beri, her ikisi de mayınlardan etkilenen Afganistan ve Kıbrıs da anlaşmayı imzaladılar. Bir dizi başka hükümet, anlaşmaya katılma doğrultusunda önemli adımlar attılar ve anlaşmayı onaylama eğiliminde olduklarını gösterdiler.
Toplam 200 milyon antipersonel mayın stoku ile 47 ülke, halen Mayın Yasaklama Anlaşması’nın dışında bulunuyor. Bu ülkeler arasında BM Güvenlik Konseyi’nin beş daimi üyesinden üçü (Çin, Rusya ve ABD), Orta Doğu’nun çoğu, eski Sovyet cumhuriyetlerininin çoğu ve birçok Asya ülkesi bulunuyor.
Mayın Yasaklama Anlaşması’nın tarafı olan 30 devlet ve imzacı olmayan (Finlandiya, Yunanistan, İsrail, Polonya, Sırbistan, Montenegro ve Türkiye) altı ülkeden oluşan 36 ülke, antipersonel mayın üretimini durdurdu. Tayvan da mayın üretimini durdurdu. Üretimi resmen durdurmamış olan birkaç ülkede bir süredir üretim yapılmadığı görülüyor; ABD (1997’den beri), Güney Kore ve Mısır. Rusya son sekiz yıldır en yaygın kullandığı mayını (PMN serisi) veya PFM-1 “Kelebek” mayınlarını üretmediğini açıkladı.
Handicap International adlı sivil toplum kuruluşunun raporuna göre, geçen yıl bombalar nedeniyle 13 binden fazla sivilin öldüğü biliniyor, ancak gerçek rakamın muhtemelen bunun üzerinde olduğu belirtiliyor.
Bunların bir kardeşi olan da misket bombalarıdır.
Şubat ayında Oslo’da yapılan ve 46 ülkenin atıldığı toplantıda, misket bombalarının gelecek yıla kadar yasaklanması kararı alınmış, ancak ABD, Rusya, Çin gibi büyük misket bombası üreticisi olan ülkeler bu kararda yer almamıştı.
Bu gün o silahı kullanan her kim olursa olsun lanetle anılacaktir.
Saygılarla.
O öyle bir düşmandır ki kendini saklar sinsidir.El, kol,yaşam ışığını söndürür.
Bir zamanlar ülkelerin sınırları korumak için ürettiği bu adı silah bu gün kalleş insanların birer oyuncağı olmuştur.Kalleş dememin tek nedeni onun kimi vuracağının belli olmamasıdır.Onları üreten ve kullanan insanlar kendi çocuğunun da bir gün o adi silahla parçalanabileceğini asır boyu düsünmemiştir.
Bir asir boyunca yerleştirildikleri yerde bozulmadan kurbanlarını bekleyen
barış,canlinin her cesidini tanımayan sinsi ve tehlikeli bir tür kitle imha silahıdır...
Onun icin istediginiz kelimeyi kullanabilirsiniz; kalleşlik,kahpelik,korkaklık,ve adilik.
Üretim maliyeti bir kac dolara mal olan, ama bu musibetten kurtulmak için harcanacak para binlerce dolara kadar çıkan dünyanın en adi silahı.
Yerinden kımıldatıldığı veya başka şekilde bir müdahalede bulunulduğu zaman patlamasına yol açacak yardımcı bir fünyesi bulunan mayın. Bu tertibat; mayının kendisine, diğer bir mayına veya yanında ya da altında bulunan bir yardımcı imla hakkına bağlanabilir.
31 Temmuz 2003 itibariyle toplam 134 ülke Mayın Yasaklama Anlaşması’nda devlet olarak taraftır, 13 tanesi ise anlaşmayı imzalamış ama henüz tasdik etmemiştir, bu da toplamda dünya ülkelerinin dörtte üçünden fazlası ediyor. Son Mayın Raporundan beri, her ikisi de mayınlardan etkilenen Afganistan ve Kıbrıs da anlaşmayı imzaladılar. Bir dizi başka hükümet, anlaşmaya katılma doğrultusunda önemli adımlar attılar ve anlaşmayı onaylama eğiliminde olduklarını gösterdiler.
Toplam 200 milyon antipersonel mayın stoku ile 47 ülke, halen Mayın Yasaklama Anlaşması’nın dışında bulunuyor. Bu ülkeler arasında BM Güvenlik Konseyi’nin beş daimi üyesinden üçü (Çin, Rusya ve ABD), Orta Doğu’nun çoğu, eski Sovyet cumhuriyetlerininin çoğu ve birçok Asya ülkesi bulunuyor.
Mayın Yasaklama Anlaşması’nın tarafı olan 30 devlet ve imzacı olmayan (Finlandiya, Yunanistan, İsrail, Polonya, Sırbistan, Montenegro ve Türkiye) altı ülkeden oluşan 36 ülke, antipersonel mayın üretimini durdurdu. Tayvan da mayın üretimini durdurdu. Üretimi resmen durdurmamış olan birkaç ülkede bir süredir üretim yapılmadığı görülüyor; ABD (1997’den beri), Güney Kore ve Mısır. Rusya son sekiz yıldır en yaygın kullandığı mayını (PMN serisi) veya PFM-1 “Kelebek” mayınlarını üretmediğini açıkladı.
Handicap International adlı sivil toplum kuruluşunun raporuna göre, geçen yıl bombalar nedeniyle 13 binden fazla sivilin öldüğü biliniyor, ancak gerçek rakamın muhtemelen bunun üzerinde olduğu belirtiliyor.
Bunların bir kardeşi olan da misket bombalarıdır.
Şubat ayında Oslo’da yapılan ve 46 ülkenin atıldığı toplantıda, misket bombalarının gelecek yıla kadar yasaklanması kararı alınmış, ancak ABD, Rusya, Çin gibi büyük misket bombası üreticisi olan ülkeler bu kararda yer almamıştı.
Bu gün o silahı kullanan her kim olursa olsun lanetle anılacaktir.
Saygılarla.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder