Cumartesi, Haziran 09, 2007

KANIMIZIN SON DAMLASINA KADAR.



"Güneş yeniden doğdu bir tanem, gazeteler dolu ölüm manşetleriyle, askerlerimiz yorulmaksızın, savaşıyor bu vatan için. Anaların gözü yaşlı, kaybettiği Mehmet'çik için.

Deniz bu gün durgun birtanem, içim çok hoş! Anamdan mektup geldi, beni sormuşsun nasılım diye. Çamura bulanmış, duruyorum düşmana karşı, sen rahat uyu diye.

Az kaldı bir tanem, merak etme yakın da sana gelecem. Dualarım çoktur umarım sarmazlar beni bayrağa, koymazlar cansız vücudumu, senin önünde o güzel toprağa.

Hatamı, iyi mi bunu bilemem vatan sevgisi yüzünden sana kaçıp gelemem. Yine zaman gelecek oturacağız denize karşı bir tanem. İzleyeceğiz o güzel manzarayı. Balıkçılar uykusuz, dolduracaklar sandalları.

Düşman uyumuyor bir tanem, bizim gibi, kurşun kapladı yüreğimi, söz veremem sana ölmeyeceğimi. Vatan sağ olsun vatan. Siz rahat uyuyun, biz razıyız, canımızı vermeye. Andımızdır.

Vatanımızı, Anamızı; sizi sevmeyi. "
A.F.ERDIL

Hiç yorum yok: