Salı, Nisan 15, 2008

Nokta ile başlar, nokta ile bitiririz...


Karanlık bir suyun içinde başlamışdı yaşama ilk adim.Orada tanımaya başlamışdık sevinci,acıyı,huzuru,stresi.
Düşüncenin, sorumluluğun olmadığı; sadece gelişmek,beklemek.
O gün geliyor, karanlıkdan ışığa bakış.

Tanışıyoruz ilk nefesle.

Bizlerin ilk çığlığı sevince boğuyor bekliyenleri.
Önümüze beyaz bir kağıt,birde kalem konuyor.Gerçekde o kağıt da kader denilen yaşam yazıyor.

Bir bakışla kayboluyor yazılar.

Geriye kalan görebildiğimiz; alabildiğimizi yazıyoruz sayfamıza.
O yazdığımız bilmesek de bizim kaderimiz...
Şansı,kederi o anda yaşıyoruz.

Bi bakmışız tanıdık bir kokunun nefesimize karışması.
Bi bakmışız bize, çok yabancı bir ortam.
İlk aşkı sıcak kollar arasında buluyor.

Sevginin pekişdiği yerde koruyucu ellerle tanışıyoruz.
Uzun bir yol bekliyor bizi; içimize çektiğimiz o ilk nefesi tekrar geri verene kadar.
Onunla birlik de gene karanlık huzurun kollarına.

Beyaz sayfamız dolmuşdur. Geriye kalan bizim yazdığımız.
Kücülüyor o noktaya ulaşana kadar.
Böyle bi şey yaşam, bir nokta ile başlayıp, bi noktayla biten.
Ya aradaki geçen zaman !!!
Kimimiz o değeri dolu dolu yaşar, kimimiz ise farkına varmadan elimizden kaydırır; aramakla geçiririz.
Aşklar sıra sıra dizilmişdir.Tadabilmişsek gereğince onları, ruhumuzla sarmaş dolaş.
Gördügümüzü, algılamadıkça, sevgiyi vermedikçe, sırtsırta gelmişizdir.
Göremediklerimizin mirası ile yola çıkar.Ya içine katarız bi şeyler, ya da onuda yıkar geçeriz.
Saygılarla.

2 yorum:

reality dedi ki...

Çok güzel bir yazı kutluyorum.Ya aradaki geçen zaman!!!Bazen düşünmüşümdür,bunca yaşanan şeyler ve tecrübeler...Bu kafayla on sekiz,yirmi yaşlarında olsaydım ne güzel olurdu diye...Aynı hatalar yapılmadan,bazı şeylerin bedeli ödenmeden ne çok şeyler kazanırdım diye...Yine de merdivenleri teker teker çıkmak mı iyi acaba?..
Sevgiler.

ERDIL dedi ki...

Bence basamaklari cikarken yasami icimize sindirebilmek.sevinclerin kederlerimizin bir anlik olmasi saniyeler icinde sinirlanmasi geriye kalan dilimi bizlerin uzun dilimlere yaymamiz.Keske o anlari dahada cok yasamaya kendimizi alistirabilsek.
Sevgiler.