PALYOCA..

Erdil baba neden günlükde degilde bahcede.Bilmem belki bu renk cünbüsü.Bahcelerimizde ki gibi.Belki onun bizleri güldürüsü,belkide bizi bir yerlerden alip bir yerlere sürüklemesi.Belkide yasamizda her zaman oldugu, olacagi bir doga parcasi.Gülerken agliyan bir hayal ürünümü ?
Egitmenmi? O istikbali önlerinde olan cocuklarin gözlerindeki sevinc piriltilarimi.Bizleri seneler
gerisine savuran bir zaman hortumumu.Bir Film seyredersiniz.18 nci yüz yili anlatir.O oradadir.
Kavga eden bir cifti gözler, onlarin arasina girer,baristirir.Merak etmisimdir neden diye!.. her palyaco ayri bir maske tasir.Yoksa bizlerimi anlatmak ister.Onu bir Kralin dizi dibinde görürüz .Bir savasin karari verilirken,bir cocugun dogum gününde,sünnetin de cikar karsimiza.Onun adi Palyaco'dur.O güldürürken aglatir.O aglarken bizler güleriz.Hayatimiz, o maskenin arkasina saklanan hakiki yüzmüdür.Galiba hepimiz bu dünya da bir palyaco'yuz.Aglarken gülen,gülerken agliyan.O maskenin altin da.
Güldürenlerde aglar, bazen yalvarir, bazende isyan eder.Onlarinda kalpleri vardir.Onlarda bizim gibi bir Insan'dir.

Saygilarla.