Pazar, Temmuz 30, 2006

PAZARI'IN SOHBETI..





Bu pazar sohbetinde, sizlerle oturup güzel bir haftanin analizini yapmak isterdim.Onun verecgi rehavetle hayallere, dalmanizi ileriye dönük tatli hayallere sürüklenmenizi dilerdim.Heyhat nerede haftanin gazeteleri kipkirmizi, gün batisi olmus, baskida dizi dizi pespese harfler.Kagit kokusunun yerini barut kokusu .Sayfalari cevirirken kulaklarimiza gelen hisirtinin yerini ,bombalar altinda kalmis cigliklar.Ya da evladini kaybeden esin annenin,babanin cigligi,isyani.Sizin anliyacaginiz.Bir sey yapamanin acizligi üzerimize kara bir bulut gibi cökmüs.Bazen düsünüyorum hersey topraktan cikan petrol ugrunami diye.Aklim durdu artik,baskalarinin dediklerini dinliyorum.Eger onlar ölmüyecekse arabaya binmem yürürüm.Erken yatar.Mum isiginda otururum.Acaba o zaman diyorum bir cocuk bir kadin bir insani kurtarabilirmiyim diye.
Sonra aklima bir yazi geliyor Gazete küpüründen aglarken gülüyorum.Onlar zaten savasin icinde. Kimisi Afganistan'da plastik mayinlarla oynuyorlar,Kimisi Brezilya'da avcinin tüfeginde keklik oluyorlar.Afrika da aclik savasi veriyorlar.Lübnanda bomba'yi taniyor.Savasi görmeseler bile sokaklar da büyüklerinin ikrami zehirle tanisiyorlar.Aglarken gülüyorum.Gülerken agliyorum.Bir blog da annesi yaninda oturmus gözleri gülen bir cocuk görüyorum.O cocuk büyümüs o gördügü anisinda tatli bir hayali canlandiriyor.O gülen gözler bu gün oradaki cocuklar icin agliyor.Bir baska blog'daki anne yurt disinda ki cocugu aklina geliyor.Isyan ediyor Bombalar altinda kalan cocuklar icin.Belki yazidan sonra ya bir telefon aciyor veya internet kanali ile mesenger'e giriyor.Bu dünya'ya ne oluyor bana biri anlatsin.Gün be gün calismamiz cabalamamizin semeresi bumu.Sonra kendi bloguma bakiyorum.Demisim ki sizlere su böcegi koruyun.Su agaca dokunmayin.Bazen de bunlarin kanunlarla korundugundan bahs ediyorum.Hani AB denen 25 ülkenin yüzlerce milletvekillerinin bir araya gelip de cikardigi kanunlar.Neden diyorum bu kanunlar? aldigim cevap:) onlar da bu dünyada yasiyan birer canli da ondan diyorlar.Doktora gidiyorum kafamin rongenini cektiriyorum.Resimde ufacik nohut kadar seyi doktara soruyorum bu nedir diye ? o da bana, o senin beynin diyor.Simdi o nohut kadar beynimle sizlere soruyorum? Avrupanin ve Dünya da kanunlar cikaran bu hindistan cevizi büyüklügünde ki beyin tasiyan insanlar.O bombalarin altinda öldürdügünüz o böcekler,o hayvanlar,o bitkiler, o kuslar,o agaclar dami birer teoristi.Insana cocuga acimiyorsun bari binlerce koruma altina aldigin canlilara aci.Kimse kusura kalmasin Bahcivanin yazisi da bu kadar olur.Zaten resimda gördüm nohut kadarmis.Bu yastan sonra da Hidistan cevizi kadar hic olamaz.Olsada onlarinki gibi bir b.k'a yaramaz.

Kalin saglicakla.

Hiç yorum yok: