ASIYAN
Ne muhrik nağmeler, ya Rab, ne mevcamevc demlerdi:Ağaçlar, taşlar ürpermişti, güya Sur-ı mahşerdi!-Eşin var âşiyanın var, baharın var ki beklerdin.Kıyametler koparmak neydi ey bülbül, nedir derdin?
Bogazin bir incisidir o.Yamacinda kalbimizde yasiyanlarimizi kucaklamistir.
Bagrini bize actin fakat senin kiymetini bilemedik.Utaniyorum senden o yamaclarinda sevdiklerini kucakladin biz ise onlari orada unutup kendimize daldik.
Not: Lütfen yolunuz düserse Asiyan Mezarligini ziyaret edin yürümek bile mümkün degil.Cok aci, cok aci,
bakimsizlik yüzümüze tokat gibi vuruyor.Orada yatan büyüklerimizden özür diliyorum.
Saygilarla
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder