Onun anisina rahmetli Aziz Nesin.Kitapligimda bir söyle dolastim.Elim Bir tutam Aydinliga gitti.Bir kac defa okumustum.Sari sayfalara söyle bir göz attim.Sonra icimden bir sayfayi sizlerle paylasmak istedim.
Yazmis taaaa o zamanlar : Yazar olarak büyük bir toplumsal tehlikenin cig gibi büyüyerek üzerimize gelmekte oldugunu ve bu tehlikenin yaklastikca büyüdügünü ve hizlandigini görüyorsunuz. O tehlike canli ve cok kurnaz.Toplum, tehlikenin büyüklügünü duyumsamasin diye önceleri yavas yavas, parmak parmak ,karis karis gelirken, sonralari adim adim,daha sonra kosar adim geliyor.Cok sinsi olan bu tehlike,bütün hazirligini tamamliyinca toplumun üzerine cullanacak.Toplum nerdeyse cullanan tehlikenin altinda ezilip bogulacak.
Bu durumda yazar ne yapar? Yazarak, konusarak, gördügü tehlikeyi,görmeyenlere bildirir.Baska görenlerle birlesip birlik kurar, kurulmus birliklere katilir.
Tehlike bikez cullanip toplumu tümüyle esir alinca, artik toplum o tehlikeyi özümser,benimser,toplumun öz kendisi tehlike olur ve artik kurtulus yoktur.
Sayilari az da olsa kimi yazarlar bu tehlikeyi görüp gösteriyor.Ben kendime düseni yapiyorum. Söyledim, konustum, yazdim, simdi de ciglik cigliga haykiriyorum:
- Tehlike üzerimize cullandi cullanacak... Aymak zamani ha gecti,ha geciyor....Bu tehlike, dinsel gericiliktir, baginazliktir,yobazliktir, gericiliktir,orta cagi bile yasamadan ortacag karanligina gömülmektir; üstelik "Atatürkcüyüz!Atatürkcüyüz!"diye diye sürünerek, inliye, inliye akilciliktan kacip gericilik bataginda eriyip yok olmaktir.Seni bu bataga sokanlar, sectigin kendi milletvekillerindir, bakanlarindir, kendi hükümetindir. Bu demektir ki, sen yillardir kendikendini karanlik batakligina sürüklüyor ve kisiligini, uygarligini bogarak öldürüyorsun.
Yazinin devamini yarin yayinliyacagim bu bölümünü okuduktan sonra biraz düsünme zamani birakalim kendimize.
Sevgilerle.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder