Bosuna övünme beni aldattin diye
Beni kandirmak kolay
Ben bile kandiririm
Bulamazsam aldatacak birini
Kendim kendimi aldatirim.
2.Agustos.1982 A.N
Bu siiri yazdigi gün ben tam 35 yasima basmisim.Diger sairin dedigi gibi yolun yarisi.Hayatimizin icinde yasanan bes satir! Beni en cok sonundaki deyimi etkiledi : " Kendim kendimi aldatirim" bu soruyu acaba
ne zaman sorma cesaretinde bulunmusuzdur ? Nasil duygular icinde kalmisizdir. Utanma, eziklik, yasatdigimiz
haksizliklar daha neler neler ; Her hikäyenin bir kahramani olsun. Teselli olabildikmi, rahatliyabilirmiyiz ?
Yoksa icimizi bir korkumu sarar ? Ya bu aliskanlik olursa ! Sorabilirmiyiz piskinligin anlamini.
Bak simdi; siirin son misrasi diyip, kitabi bir solukta okumak, diger sairlerin siirlerinde bir dizim mi aramak ?
Neden o son satirmi ! Yoksa cevabimiz biraz mecazi mi oluyor.
Aldatma, aldatabilme büyük bir hüner ! Sanilsada, bu sefer is banbaska, iki kelimede "k" ile basliyor."kendi kendime". Istersek " es, pas" ne dersem de gecistirsek...
Kumarbazin iskanbil kartindan yaptigi eve benziyecek. Ter basmaya basladi. Alt tarafi bes dize, nerelere getirdi degilmi ? Kitaba baktim en azindan 100 siir bilmem ne kadar misra.
Siz ne dersiniz dostlar yoksa o sayfayi yirtip atalim mi, nasil olsa alistik. Kumarbazin iskambil kagidindaki evi bir yere cizelim, Üc bogutlu bakalim.Yooo.. Siirleri kafiyesine gore öyle okuyalim.Derinliklere dalmiyalim.
O da bir alternatif olmazmi ? Cevabin varsa yaz, istersen kendi kendine söyle, secim her zaman senin.
Saygilarla
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder