Çarşamba, Mayıs 17, 2006

KRAL CIPLAK / Günün icinden...

Bugün kral olucam.Ister ciplak olsun, ister kostümlü.Kralim ben. Ilk isim sizleri hafifletmek,
Pantolun belleri rahatliyacak, koltuk altlarinda ki sisliklerden kurtaracagim.Elmayi artik kabuklari ile yiyeceksiniz.Vitamin orada.Cebiniz de delik olmiyacak o demir parcasindan kurtulacaksiniz.Istanbul yedi tepe, sekizince tepe Demir tepe olacak.Beller bos, koltuk altlari
bos,cepler deliksiz.Ben ciplak Kral.
Bazen uyanmak istemesek de, real yasama dönüyoruz. Rüyamda ki kralligima devam etmek istiyorum, ne mümkün; evin reisinin suyu bitmis, avaz avaz.Bozugunu koyuyor.Kuyruk havada suratima bile bakmiyor.Acep rüyami anlatsam ne derdi bana ?
Onuncu katin balkonundan asagi bakiyorum agaclar iyice yapraklandi, cimleri göremiyorum.Kuslar sabah könserine baslamislar.Yüz daire onlari dinliyor.Cayimi yudumlarken uzaktaki haradan atlari secmeye calisiyorum.Sonra kendi kendime hayiflanip ne rüyaydi be diyorum.

Birazda seviniyorum onlar gibi hamallik yapmadigima.

Denizi özlüyorum,Gökyüzündeki maviyi görünce.Orada arkasinda beyaz yol birakan Jet bana martilari hatirlatiyor.Ekrani siyaha birakip.Kaskimi kafama gecirip motoruma atlayip.Köy yolarina daliyorum.Rüzgarla sarmas dolas.Gülmeyin; kaskin icine iki hoperler bagladim.Bir ucu mp3 yimda.Biraz pop, birazda gülmeyin yazmiyacagim iste.Arada bir yaslandik dedikse sizin kadar degil.Günesin isiklari yapraklar arasindan yola süzülüyor.Yagmur gibi.Tipki Nemrutta Krallarin üzerine isiklarini yagdirdigi gibi.Iki sene evvel orada idim.Uzun bekleyisten sonra Günesi dogdurduk, Krallarla beraber.Keske demistim, elimde Gitarim olsa Orfe gibi, bende günesi onun gibi dogdursaydim.Ne filimdi hic unutmam iki günde dört defa seyretmek zorumda kaldim.Rahmetli Babam al bu parayi deyip beni Atlas sinemasina göndermisti.Eve döndügümde bana filmi sordu anlattim, da o iskelet adamin kim oldugunu izah edememistim.Ah o iskelet adam senin yüzünden ayni filmi dört kere seyrettim.Sonunda babam bakti, bizim oglan sinema gisesini kazandirmaktan ileri gidemiyecek.Bana o mitoloji yi anlatan kitabi hediye etti.Tabiii o kismin altini cizmeyi unutmamis.

Su anda bir göl kenarindayim.Banka ilistim.Sakalli Celal'in ikinci bölümünü okumaya calisiyorum. Ne büyük zat, Istanbul efendisi Celal Yanliz. Genclik hayrani, rahat, doganin icinde kaya gibi kalmis kisi.

Devami aksama bakalim gün neler getirecek.

Saygilarla.

Hiç yorum yok: