Seneler arasina sikismis bir pastahane vardi.Petek adinda aklima o geldi.Bir masanin üzerine sabit kalemle yazilmis bir cümle "Unutmak icin, önce unutulmak gerek" Unutulmadigima göre, bende unutmamisimdir.Bazen hayat sartlari bizleri özürsüz bir sekilde unutmaya zorluyor.Icimizin bir kösesinde onu hep saklasak bile.Dost gayret edersen belki beni anlarsin.Bu güne baslamak geriye bakmamak ne kadar dogru bilemiyorum.Zaman her yarayi sarar derler,inanmaktan baska care varmi.Hayatin en güzel tarafi,zaman dizisinde kime ne vermis isek ona ait,kimden ne almis isek bize aittir.Bir kere yazilir bir daha hic silinmez öylece kalir,Hic kaybolmaz zata aittir; O
Sevgilerle.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder