TRAMVAY.

Benim cocuklugumun senbolü o ne güzeldi! Renk renk sari, kirmizi, yesil.Her rengin bir manasi vardi.Yesil her ara durakta, kirmizi ana durakta, sari ise ekspres yanliz semtlerde dururdu.
Benim cogu zaman gözlerim Vatman da olurdu; eliyle o demir kolu bir saga bir sola cevirisi ondan cikan garip ses beni hep etkilemistir.Her semtin müsterisi, kiyafetler ayri bir görünüm sergilerdi.Genc delikanlilar, beyler hanimlara yerlerini verir göz uclari ile süzmekten de geri kalmazlardi.Kollar asagi dogru sarkan deriye yapismis sekilde.Yesillerin arkada asilan belscileri de olurdu.Simdi bir tane kalmis Istiklal caddesinden Tünele ,ben hala burdayim misali.
Tramvayin ön kapisi yine acildi.Vatman yine üzüntülü bir sesle: " Bayanlar, baylar" dedi.
Delikanli hemen atilmisti:" bu sefer kimi kurtardin?" "efendim bu sefer kurtardigim bir ayi!"
"Yuhhhh! Ayi" diye bagirdi. "evet, sadece bir ayi baylar!" Kapi yine sert bir cekilistle kapandi.Baslar pencereye uzanmisti. 10 tonluk bir Kamyondan üc, dört hamal arkaliklarla balyalari indiriyorlardi. Hamallardan biri, boylu boyuna kapaklanmis, balya bir yana gitmiti, arkalik bir yana... Delikanli :"vay ayi vay" diye bagirdi."Yuhh!" "Ulan kalk,inek arabasi!"
"ezmeli bunlari be!""cignemeli bunlarin baslarini" "Ne isi var bunlarin sehirde!" "ormani yakanin gözü kör olsun!" Delikanli kizin gözlerinin icine bakarak : "kücük hanim!" dedi " siz ayi da severmisiniz?" " Öööö" Yolcular, vatmana bagiriyorlardi : "ne duruyorsun, sür be" "cigne gec!" "bir ayi eksik olsun"...
Anima bir de Rifat Ilgaz'dan sehir ayilari ve Tramvay. Ne günler yasiyoruz adamin aklina neler geliyor.Ayilarin da adi degisti Sehir eskiyasi oldu Rifat abi yeni baski yapmali artik.Tramvay nasil olsa var.
Ben kitabi okumaya devam ediyorum vallahi iyi geldi.Haberler bensiz olsun bu gün.


Saygilarla.