Pazar, Ağustos 27, 2006

PAZARIN SOHBETI !...





Bu hafta gene dolu dolu gecti.Lübnan da simdilik sular duruldu.Tam oh derken, bu sefer de diger bir canlilarin gözlerimiz önünde yok olmasina sahit olduk.Bu seferde doga cayir cayir yaniyordu.
Bahceme girerken orada yasiyan canlilarin sanal da olsa yüzüne bakamadim.Ayni duygular icinde oldugunuza da eminim.Yasam bize verilen en büyük hediye onu bütünüyle verildigini cogu zaman unutabiliyoruz.Bu celiski nasil oluyor hala anlamis degilim.Bir yanda; yanliz kalmaktan korkuyoruz.Diger yanda cevremizi yakip yikiyoruz.Nasil bir celiskidir bu ...
Her bir canlinin bir görevi, bir yasam hakki olmasi bizim hayatimizda ki bir parca degilmidir.En önemsemedigimiz.Varligi incelemeye calissak ömrümüz yetmez.O yaratilmis ve yerini almistir, bu düzen icinde.Degerlendirmesi size kalmistir. Dengeleri bozmaya kalktigimiz zaman acisina da gene bizler katlanacagiz.
Hastanede dogru idare odasina yönlendim.Görevliye bu gün bana verilen görevi sordum.Bana istasyon , oda numarasini bir de buket de cicek verdiler.Görevim ameliyata girecek bir hastaya refakat etmekti .Daha cok kendi milletimden, lisan problemleri olanlar verilmekte ise de bu seferki kisi bir Alman idi.Biraz bilgi almak istedim.Cok yasli bir ziyaretcisi varmis duyma ve konusma özürlü onun icin bana doktor ameliyat hakkinda bilgi verirken yardimci olmami istediler.Odaya girdigim de.Pencere önünde oturan bir yasli hanim.Yaninda ki sandelyede oturan yasli beyin elini oksuyordu.Elimde ki cicegi uzatarak onlara her hangi bir yardimim olup olmiyacagimi sordum.Yasli adam bana dönerek ,teskkür ederek zamaninizi bu ihtiyarla niye harciyorsunuz dedi.Biraz sasirmistim.Kendisine rahatsizligini sordum.Kalbin den mis rahatsizligi nefes almakta zorluk cekiyor.Bas dönmesi, yorgunluk daha bir cok problemleri oldugunu söyledi. Anlatirken de el isaretleri ile anlatiyordu hanimi da anlasin diye.Kalbine ritim aleti takmislar, bir zaman sonra da kalbinin ritmide aktiv duruma gelince iki ritim icersinde kalp calismaya baslamis.Yapilacak ameliyat bu imis.Bu arada hep beraber doktoru beklemeye basladik.Doktor geldi ve kendisine yapilacak olan ameliyati anlatmaya basladi, en fazla 10 dakika sürecekmis.Yarinda evine gidebilecegini bile söyledi.Kalbi elektrik akimi ile bir anlik durdurup.Tekrar takmis olduklari ikinci bir akimla calistiracaklarmis.Tabii bu arada kendi ritmi bloke edilmis olacak.Takmis olduklari cihaz devreye girecekmis .Bütün bunlari da baglanacagi bilgi sayar yapacakmis.Ancak bu kadar hassas ayarlari ancak o yapabiliyormus.Rizikosunu sordugum zaman hic bir rizikosu yok.Yapmis oldugumuz kontrollerde bu da binde bir görmedigimiz bir damar zayifsa onun yirtilma tehlikesi olugunu izah ederek.Yanimizdn ayrildi.Bir saate kadar haber gelecek tekerlekli bir sandelye ile ameliyat odasina kadar götürecektim.
Bir ara pencereden uzaklara daldi gitti yasli amca.Ne düsündügünü sordum.Kafasini cevirmeden bana bunlara neden katlaniyorum biliyormusun dedi.Su yanimda ki cocuk icin ben olmazsam ne yapar.Birden sasirdim yanimizda karisindan baska kimse yoktu.Sordum hangi cocuk diye elini kafasini cevirmeden karisinin elini tutarak bu dedi.Ben onu karisi sanmistim meger kizi imis.Ögle olunca tabiki gözünde o bir cocuktu.Ben dedi Kral devrini gördüm.Hitler devrini 2 dünya savasi birde bu günler.Tam 98 yasindaydi o bizim amca.Artik yer vermek lazim diyordu o acik bilinci ile ama birakmiyor bizi bekliyen görevler iste bu kücük cocuk ben olmasam tek basina ne yapar.Hem sandelyesini itiyor hemde gözleri yasli odadaki benden yasca büyük... Kücük kizi düsünüyordum....
Amcayi mi soruyorsunuz gecenlerde 100 yasini kutladi. Kalp de tikir tikir calisiyormus.Tek sikayeti köpeginin cok yasli olmasi onu merdivenlerden yukari cikarirken zorlaniyormus.Igne uyutmak gibi hic de niyetim yok.O cani benmi verdim.Ben nasil öleceksem o da ,o tadi kendi kendine yasamali buna, ondan baska kimse karar veremez.diyor.
Bir asirlik tarih o amca herseyden önce de bir insan.Coook görevi var gözündeki o ufak kiz cocugu bir de merdivenleri cikamiyan,tasidigi köpegi.
Insan bunlari görünce yukardaki gecen o haftalara nasil dayanabiliyoruz diye kendi kendimi bazen sorguluyorum.
Canlarim bu gün hava cok sicak kendinize iyi kollayin.Sizleri de bekliyen o kadar cok görevler varki.
Saygilar.

Hiç yorum yok: